منومشغول خودت کن؛ بزار درگیر تو باشم           واسه من هم سفره بنداز؛ که نمک گیر تو باشم

تا زیر چشمات بمانم؛ زیر تـدبیـر تو باشم           برا اینکه کج نرم من؛ میخوام زنجیر تو باشم

ای خدایا شب قدره؛ من پیشت قدری ندارم

آمدم تا سـر به روی؛ دامن عـفـوت بـزارم

منو درگیـر خودت کن؛ که فقط مال تو باشم           منو راهـی سفــر کن؛ که به دنبـال تو باشم

من بی چیز و بخر تا؛ جـزو اموال تو باشم           حال خوبی نصیـبم کن؛ پی احـوال تو باشم

من میخوام مال تو باشم؛ سندم رو بزن امضا

حلقه ای توی گوشم کن؛ من بشم نوکر زهرا

تو قفس در به درم من؛ زخمیه بال و پر من           گناهام رو میبینی که؛ چی آورده به سر من

چونکه یک عالمه غفلت؛ پر شده دور و بر من           توی تاریکی و ظلمت؛ کو خـدایـا سحر من

سحــر من یه نگــاهت؛ یه نـگــاه آسـمــانی

تا منم سفره نشین شـم؛ کـنارت تو میهمانی

روسیاهم مثل شب ها؛ مثل شب های جدایی           مثل تاریکــی شب ها؛ که نــداره روشنایی

آسمان تا منو دید گفت: چقدر دور از خدایی           بعیده که روسفیـد شی؛ بعیده به چشم بیایی

تنها یک راه جلو پاته؛ اونم از لطف خــداته

اون راهم راه حـسـینــه؛ سفــر کــرببــلاته

سفر کــربـبـلایی؛ دو تا بـال گریه میــخواد           پا توی روضه گذاشتن؛ شور وحال گریه میخواد

پا توی مقتل نزاری؛ که مجال گریه میخواد           سر روی نیزه یار؛ قیل و قال گریه میخواد

مشک خالی ابالفضل؛ چشم به راه گریه هاته

دو تا دستای ابالفضل؛ نگاه کن که جلو پاته

شاید آقــا واسطــه شه؛ شــاید آقا بـپــذیــره           به دو تادست ابالفضل؛ دستتو امشب بگیره

آخه دستای این آقا؛ تو کـرامت بی نظیــره           حرم چشماش قشنگه؛ صحن چشماش دلپذیره

خوش به حال من بی کس؛ که یک کس مثل تو دارم

جای مشک تو می خوام من؛ همیشه گریه بیارم